"I am going to take you on a tour through my work. It will be a story tour because stories are what link us as humans. Stories make us exist, make us connect through time and space." 

Els Dietvorst (°1964) is een sociaal geëngageerde kunstenaar. Ze gebruikt dialoog, experiment en intuïtie als haar belangrijkste artistieke strategieën. Al sinds de jaren negentig wordt ze geraakt door maatschappelijke vraagstukken als migratie, racisme en klimaatverandering. Dietvorst reflecteert op de menselijke conditie. Hierdoor komen grote thema's als leven en dood, angst, vervreemding en verlangen in haar werk aan de orde. Ze richt zich met name op de positie van de buitenstaander en richt haar blik op/richt haar aandacht op die mensen en gebeurtenissen die anders onopgemerkt zouden blijven.

Haar mediumkeuze, of het nu gaat om acties, documentaires, films, moddersculpturen, installaties, tekeningen of theaterteksten, hangt af van de specifieke omstandigheden en het individuele karakter van elk project. Veel van haar kunstwerken zijn dan ook weggegeven of vernietigd, of vergaan.

In 2020 werden veel van deze werken opnieuw gemaakt voor de tentoonstelling *Dooltocht/Een wanhopige zoektocht naar een basis voor hoop in MHKA (Museum van Hedendaagse Kunst, Antwerpen). Ze is momenteel onderzoeker op een doctoraat: "Partisans of the Real" aan de Koninklijke Academie / Universiteit Antwerpen.

Welkom !

SCULPTURES [SCULPTUREN]

(c)Els Dietvorst, photo: Els Dietvorst, Tongeren, 2023
Shelter, 2023
Sculptuur
loam

Shelter (schuilplaats)

“Egocentrisme, ongelijkheid en onze sociaaleconomische modellen drijven mensen uit elkaar. We vervreemden van elkaar en onze omgeving. Dat leidt tot eenzaamheid, verdriet en angst. Els Dietvorst maakt kunst uit noodzaak, uit hoop op verandering. Met haar werk creëert ze ontmoetingsplaatsen, manieren van samenzijn, samen delen en handelen.”

Voor het Pliniuspark in Tongeren creëerde Els de sculptuur ‘Shelter’ (oftewel Schuilplaats).  Het werk verbindt een aantal essentiële elementen die aanwezig zijn in de geschiedenis van onze stad, maar die tevens relevant zijn in het artistieke pad dat Els aflegt en bewandelt.

1. Bron/ Oerkracht.

In Tongeren zijn er naast de Pliniusbron nog enkele andere bronnen aanwezig. Water speelde een belangrijke rol bij het ontstaan van Romeins Tongeren (en zoveel andere steden). Water is dan ook cruciaal voor en ligt aan de basis van om het even welke levensvorm.

Voor de mens is water verder ook een opslagplaats voor energie (zie de Romeinse baden en thermen).  Water geeft een gevoel van innerlijke vrijheid.

Een bron verbindt de mens met zijn basis: de aarde, innerlijke reinheid, energie en de oerkracht.

Die verbinding is noodzakelijk voor de mens en wil Els bewerkstelligen middels de sculptuur ‘Shelter’.

2. Schuilplaats. Verbinding buiten/binnen.

De sculptuur ‘Shelter’ biedt tegelijkertijd bescherming en rust. Je kan er even binnenwandelen, een ogenblik tot rust komen of zomaar even schuilen voor een regenbui. Zij verbindt de innerlijke wereld van het individu met de buitenwereld (i.c. het park/de lucht/de bron). Zij biedt een moment van rust. Het water van de bron in het bassin staat door een gat in de top van de dome in verbinding met de lucht. Het weerspiegelt de kosmos en bewerkstelligt een connectie met de omgeving.

3. Ontmoeting/tekeningen.

De vorm van de sculptuur is niet toevallig gekozen.  Zij wordt al ontzettend lange tijd door mensen gebruikt bij de creatie van schuil- en woonplaatsen.  Door de ronde vorm wordt de mogelijkheid tot verbinding makkelijker. De dome biedt plaats voor drie tot vijf mensen die kunnen neerzitten en naar de weerspiegeling van de lucht in het water kijken. Aan de binnenkant van de shelter zijn tekeningen aangebracht die metaforisch verwijzen naar ‘water en verbinding’. De tekeningen zijn special gemaakt in een ovalen lichtcirkel die binnenvalt op het middaguur.

4. Uitvoering.

‘Shelter’ bevat finaal een aantal cruciale elementen waar het werk van Els voor staat:

5. Ontmoeting, verbinding, ecologie en oerkracht

Voor dit project trachtte Els maximaal te werken met natuurlijke materialen en dit uit respect voor de wereld waarin we leven.