Els Dietvorst

"I am going to take you on a tour through my work. It will be a story tour because stories are what link us as humans. Stories make us exist, make us connect through time and space."

Els Dietvorst (°1964) is een sociaal geëngageerde kunstenaar. Ze gebruikt dialoog, experiment en intuïtie als haar belangrijkste artistieke strategieën. Al sinds de jaren negentig wordt ze geraakt door maatschappelijke vraagstukken als migratie, racisme en klimaatverandering. Dietvorst reflecteert op de menselijke conditie. Hierdoor komen grote thema's als leven en dood, angst, vervreemding en verlangen in haar werk aan de orde. Ze richt zich met name op de positie van de buitenstaander en richt haar blik op/richt haar aandacht op die mensen en gebeurtenissen die anders onopgemerkt zouden blijven.

Haar mediumkeuze, of het nu gaat om acties, documentaires, films, moddersculpturen, installaties, tekeningen of theaterteksten, hangt af van de specifieke omstandigheden en het individuele karakter van elk project. Veel van haar kunstwerken zijn dan ook weggegeven of vernietigd, of vergaan.

In 2020 werden veel van deze werken opnieuw gemaakt voor de tentoonstelling *Dooltocht/Een wanhopige zoektocht naar een basis voor hoop in MHKA (Museum van Hedendaagse Kunst, Antwerpen). Ze is momenteel onderzoeker op een doctoraat: "Partisans of the Real" aan de Koninklijke Academie / Universiteit Antwerpen.

Welkom !

VIDEO & FILM

Terug

I Watched the White Dogs of the Dawn, 2018

Els Dietvorst

Video , 00:52:25

digital file (colour, sound)

Met haar documentairefilm I Watched the White Dogs of the Dawn heeft Els Dietvorst de Anthropology and Sustainable Development Award (de Prijs voor Antropologie en Duurzame Ontwikkeling) gewonnen op het prestigieuze International Jean Rouch festival in Parijs.

Andere regels, andere wetten

Klank. Een polyfonie van wind, brekende golven, gekrijs van meeuwen en ratelende schepen. De zee: een plek van herinneringen voor zij die haar overleven, een moeder die ons confronteert met de krachten van de natuur. Breed grijpend en circulerend. Onder haar horizon enkel duisternis, mysterie. De scheiding van lucht en water creëert een andere wereld. Waar andere regels en wetten gelden.

In Kilmore Quay telt enkel het perspectief van de vis. Generaties van vissers vingen er kreeften, oesters, makreel en kabeljauw. Ze geloofden dat hun werk een soort bidden was en vingen slechts genoeg om te overleven, om de zee te sparen. De tijden waren goed. Er was genoeg geld en genoeg werk – totdat de Europese visserijquota hun kust bereikten.

Tegen de achtergrond van een klein Iers vissersdorp filmt Els Dietvorst het tweede deel van haar triptiek over de mens-natuur-relatie en onze voedselketen. Tijdens Burning Ice #10 toonde ze een work-in-process van de film als video-installatie.

(bron: https://www.kaaitheater.be/nl/agenda/i-watched-the-white-dogs-of-the-dawn-0)

Klik hier om een excerpt uit I Watched the White Dogs of the Dawn te bekijken.

Terug